‘Als één Charlie staan we hier. Moed is niet de afwezigheid van angst, maar het kunnen overwinnen van angst’, zei burgemeester Eberhard van der Laan gisteravond op de Dam naar aanleiding van de slachtpartij, een dag eerder, bij het Franse tijdschrift Charlie Hebdo. Ook op spandoeken en stickers met ‘Je suis Charlie’ wordt er alles aan gedaan de naam Charlie tot een symbool te maken. En misschien wel tot een woord, een soortnaam voor iemand die protesteert tegen religieus terrorisme gericht tegen ‘het vrije woord’, dat in dit geval natuurlijk ook staat voor ‘het vrije beeld’.
Zover is het nog niet. Nog lang niet. Al was het maar doordat de naam Charlie nog niet in combinatie met een lidwoord wordt gebruikt. Althans niet in Nederland. En wil Charlie een soortnaam kunnen worden, dan zullen er toch eerst zinnen als ‘Ik ben een Charlie’ moeten worden aangetroffen. De kans daarop lijkt klein, want als een oorspronkelijke eigennaam een soortnaam wordt, is de betekenis meestal niet onverdeeld vleiend. Denk aan een linke loetje, een nieuwsgierig aagje en een handige harry.
Opvallend is dat de naam Charlie ook nog niet als basis van afleidingen is aangetroffen. Op Twitter staat één keer #charlieisme (in een bericht van donderdag 8 januari), ofschoon dat een mooi statement zou kunnen zijn. Althans in het Frans, want daarin zou charlieisme niet alleen als een correct gespeld nieuw –isme kunnen worden opgevat, maar ook als het twitterwoord voor de Engelstalige uitdrukking ‘Charlie is me’ (oftewel Je suis Charlie).
In het Nederlands gaat die dubbelzinnigheid trouwens verloren, want wij zouden het Franse woord charlieisme namelijk met een trema moeten spellen: als charlieïsme.
Geef een reactie