Een planetendans, zo noemt een amateursterrenkundige vandaag in het Algemeen Dagblad het fenomeen dat dezer dagen aan de zuidoostelijke ochtendhemel te zien is: ‘de vijf planeten in één gebogen lijn aan de horizon, met achtereenvolgens Jupiter, Mars, Saturnus, Venus en Mercurius’. Je moet er wel vroeg voor opstaan, want het verschijnsel is alleen vlak voor zonsopgang te zien.
Het woord planetendans mag dan vandaag in de media debuteren, in de vakpers blijkt het al wat langer te bestaan. Het woord is geïnspireerd op de eindeloze beweging van de planeten rond de zon. Twee of meer planeten zijn soms gezamenlijk te zien aan de nachthemel en bewegen zich dan ogenschijnlijk naar elkaar toe en weer van elkaar af. Die beweging wordt een dans genoemd. In werkelijkheid bewegen de planeten natuurlijk elk in een eigen tempo in een baan om de zon. Hun positie in die baan ten opzichte van de andere planeten wisselt, waardoor het soms lijkt alsof de planeten naar elkaar toe en van elkaar af bewegen.
Het woord planetendans heeft in elk geval een pendant in het Duits (Planetentanz) en het Engels (planet dance). Deze woorden worden vooral gebruikt door astrologen en anderen die van mening zijn dat de stand van de planeten (en de sterren) ons gedrag en misschien zelfs de wereldgeschiedenis beïnvloeden.
Geef een reactie