‘Hoogseizoen in vluchtresort’ kopte de Telegraaf vanochtend en de bevooroordeelde lezer denkt bij het lezen van het woord vluchtresort misschien meteen aan een luxehotel waar migranten wachten op een gunstige gelegenheid om de reis naar Europa te aanvaarden. Dat is niet het geval: het bouwsel waar de vluchtelingen zich bevinden zou weliswaar een toeristenresort worden, ‘maar na de bouw van muren en daken zijn de huisjes nooit voltooid.’ Het onvoltooide resort is echter wel bewoond: ‘honderden vluchtelingen wachten hier tot hun bootje naar Europa vertrekt.’
Een andere samenstelling met vlucht die vandaag zijn debuut maakt in de media is vluchtvriend. In hetzelfde artikel in de Telegraaf staat: ‘De Afghaanse jongeman Behzad ontspant met zijn vluchtvrienden op een terras bij het busstation van Çesme: flessen cola op tafel, een iPad in de tas en smartphones in de hand.’ Ook die beschrijving past niet helemaal bij het beeld dat we van oudsher bij vluchtelingen hebben: ieder voor zich en wanhopig op zoek naar een toevluchtsoord.
Woorden als vluchtresort en vluchtvriend figureren in het Telegraaf-artikel in een suggestieve context die zoiets wil zeggen: het valt allemaal wel mee met die vluchtelingen, het is geen pure wanhoop wat zich aan de Turkse kust heeft verzameld.
Maar goed, laten we ons beperken tot de woorden, want vluchtvriend en vluchtresort, die allebei vandaag hun debuut maken in de media, zijn slechts enkele voorbeelden uit de verzameling samenstellingen met vlucht en vluchteling die de laatste tijd groeit als kool. Niet dat deze twee woorden nu zo interessant zijn, maar als er opeens veel samenstellingen met een bepaald woord opduiken, zie je dat later vaak terug in het woordenboek. We kunnen over enkele jaren dan ook vast en zeker constateren dat er meer ruimte in de Dikke Van Dale nodig zal zijn voor het beschrijven van de nieuwe woorden met vlucht en vluchteling.
Geef een reactie