Dienstweigeraars, werkweigeraars, totaalweigeraars – sinds kort kennen we daarnaast een nieuw type weigeraar: de vaccinweigeraar. Vandaag schrijft NOS Teletekst dat de WHO zich zorgen maakt over het grote aantal ‘vaccinweigeraars’ wereldwijd: ‘Cijfers zijn er niet, maar veel mensen zouden bang zijn voor bijwerkingen’. Volgens de WHO is die angst volstrekt ongegrond. Zo is het vaccin tegen de Mexicaanse griep al talloze malen toegediend, zonder dat dit heeft geleid tot onheil op grote schaal.
Vaccinweigeraars worden incidenteel ook wel prikweigeraars genoemd, griepprikweigeraars of zelfs griepweigeraars, maar onder al deze alternatieven is vaccinweigeraar met stip het gewoonste woord. Nu de Mexicaanse griep een serieus probleem lijkt te worden, zal vaccinweigeraar overigens wel wat vaker in de media gaan verschijnen.
Vaccinweigeraar duikt niet alleen op in de media nu er een griepepidemie dreigt. Het woord wordt ook wel gebruikt voor ouders die hun kinderen weigeren te laten vaccineren tegen allerlei nare aandoeningen, variërend van polio tot pokken. Vaccinatieweigeraars worden zulke mensen ook wel genoemd. Of kortweg weigeraars, al moet dat woord dan wel te lezen zijn in een context waarin sprake is van het rijksvaccinatieprogramma.
Er zijn principiële weigeraars die hun kinderen liever naar een besmettingsfeestje sturen dan hen te laten vaccineren, omdat ze door op een gunstig moment zelf ziek te worden op een meer natuurlijke wijze beschermd zouden raken tegen besmettelijke aandoeningen. In zulke kringen vigeren trouwens allerlei woorden die in de omgangstaal nauwelijks voorkomen, zoals vaccinatieschade en vaccinatieslachtoffer. In tegenstelling tot vaccinweigeraar zijn dat woorden die u vooralsnog weer mag vergeten.
Geef een reactie