Je houdt van je vriendje en je verkoopt hem een mep. Of je bent dol op je chickie en verkracht haar als ze eens geen zin heeft. Dat is zo ongeveer wat onder verkeringsgeweld wordt verstaan. Vandaag is de GGD Rotterdam een campagne tegen dit soort geweld gestart: ‘We willen jongeren bewust maken van verkeringsgeweld en dat dit niet oké is,’ aldus een GGD-medewerker in de Telegraaf (23-11-2009). Kennelijk is de campagne nodig, want vooral in de grote steden schijnt verkeringsgeweld schering en inslag te zijn.
Verkeringsgeweld zou je ook wel de jeugdige variant van huwelijksgeweld kunnen noemen. Of van relatiegeweld natuurlijk, want we zijn niet allemaal met elkaar getrouwd.
Relatiegeweld, huwelijksgeweld, verkeringsgeweld – het zijn alle drie woorden die niet in het woordenboek staan. Relatiegeweld is hiervan het gewoonst, verkeringsgeweld het jongst, en huwelijksgeweld het middelmatigst. Maar eigenlijk zijn het alle drie woorden die gezien hun regelmatige gebruik in het woordenboek horen. Het enige woord dat enigszins in de buurt komt en al wél in Van Dale staat, is partnergeweld: geweld jegens een (huwelijks)partner.
Als we partnergeweld als de centrale term hanteren, kunnen huwelijksgeweld en verkeringsgeweld vrij gemakkelijk worden gedefinieerd. Huwelijksgeweld is dan ‘huiselijk geweld binnen het huwelijk’ ofwel ‘partnergeweld jegens een huwelijkspartner’. Verkeringsgeweld is ‘partnergeweld binnen een relatie tussen mensen, vooral jongeren die met elkaar verkering hebben’. In beide gevallen is partnergeweld te vervangen door relatiegeweld, dat dan ook een synoniem is van partnergeweld.
Geef een reactie