Dit jaar mogen ouders hun kinderen onder bepaalde voorwaarden een ton belastingvrij schenken. De Volkskrant schrijft vandaag hoe ouders dat het best kunnen doen. En passant wordt de desbetreffende 100.000 euro van een nieuwe, althans ons nog onbekende naam voorzien: die belastingvrij geschonken ton heet volgens de Volkskrant namelijk een jubelton.
Is het een ton om te verjubelen? Of juist een ton die prettig is om te schenken, omdat de fiscus er niets van wil?
Een toepasselijke naam, dat is duidelijk, maar bestond dit woord inderdaad al, zoals de krant suggereert? In de kranten van de afgelopen jaren komt het woord jubelton in elk geval niet voor. Op internet is het woord sinds vandaag wel te vinden, maar de internetbronnen verwijzen allemaal naar het Volkskrant-artikel.
Als jubelton vóór vandaag al bestond, dan leidde het waarschijnlijk een apocrief bestaan in de spreektaal. Daaruit dringt het vandaag door in de geschreven taal, maar of het woord daarmee ook algemeentalig wordt, moeten we afwachten.
Omdat de fiscale maatregel vooralsnog slechts één jaar geldt, is de kans op een langdurig bestaan voor het woord jubelton waarschijnlijk vrij klein: volgend jaar is het fenomeen alweer verleden tijd. Woorden voor verouderde dingen hebben het sowieso al moeilijk, en dat geldt misschien nog wel sterker voor gelegenheidswoorden als jubelton die maar kort bestaansrecht hebben.
Geef een reactie