Wie had begin 2014 kunnen denken dat we dit jaar het woord kalifaat uit de middeleeuwse mottenballen moesten halen? Inmiddels is kalifaat echter een woord dat we dagelijks in de media aantreffen. Erger nog: ergens op de wereld is er sinds kort weer een kalifaat. Als gevolg daarvan blijkt kalifaat ook een productief deel van splinternieuwe samenstellingen te zijn.
Vandaag lezen we bijvoorbeeld in de column van Ephimenco in dagblad Trouw bijvoorbeeld over kalifaatmigranten: djihadgangers die willen afreizen naar het kalifaat in Syrië en Irak om daar de hel op aarde mede vorm te gaan geven. Een tijdje geleden heetten zulke wezens (‘It’s life Jim, but not as we know it’, zouden ze in Star Trek zeggen) nog djihadgangers, maar op internet worden ze nu ook al kalifaatgangers genoemd.
‘Van djihadganger tot kalifaatganger’, zo luidt binnenkort misschien wel de titel van een AIVD-rapport over djihad- of kalifaatreizigers. Dat zijn mensen die hun paspoort alleen nog maar nodig hebben om richting de Turks-Syrische grens te reizen, waarna ze dat paspoort ritueel kunnen verbranden, omdat het kalifaat geen grenzen kent. De kalifaatbewoner die vervolgens wel weer op reis gaat (waarschijnlijk om elders onheil te stichten) en dan toch reisdocumenten nodig heeft, moet volgens Ephimenco in het kalifaat dan maar een ‘kalifaatpaspoort’ aanvragen – waarmee we vandaag nóg een nieuwe samenstelling met kalifaat mogen begroeten.
© Taalbank, 2 september 2014
Geef een reactie