Diverse media schrijven vandaag over een nieuwe toepassing van het fenomeen drone: de ambulancedrone. Dat is een drone die zeer snel een defibrillator kan brengen bij iemand die een hartprobleem heeft. ‘Met behulp van GPS weet de drone geheel zelfstandig de locatie waar hij nodig is, te vinden. Het mini-vliegtuigje achterhaalt die locatie via het mobiele telefoonsignaal van degene die de hulpdiensten heeft gewaarschuwd,’ schrijft Scientias daarover. Inzet van zo’n ambulancedrone zou de overlevingskansen voor mensen met een hartstilstand behoorlijk kunnen vergroten.
De ambulancedrone is bedacht en gemaakt door een slimme student uit Delft, die – dat spreekt vanzelf – vindt dat deze drones ‘onderdeel van de medische noodinfrastructuur’ zouden moeten worden. Er staan weliswaar nog wel wat obstakels in de weg voor een brede toepassing van de ambulancedrone, maar het is een slim ding en de kans is dan ook aanwezig dat het verder wordt uitontwikkeld en uiteindelijk zal worden geïmplementeerd. In dat geval kunnen we het woord ambulancedrone nog wel vaker aantreffen.Wat ambulancedrone op dit moment in taalkundig opzicht vooral duidelijk maakt, is dat het grondwoord, drone dus, al zo ingeburgerd is in onze taal, dat er gemakkelijk nieuwe samenstellingen mee gevormd worden. Zo hebben we naast de ambulancedrone ook al de postdrone, de pakjesdrone, de cameradrone, de fotodrone en de bezorgdrone gesignaleerd. En daar zullen de komende jaren vast nog veel samenstellingen bij komen.
Geef een reactie