In een ingezonden brief in de Volkskrant staat vandaag een woord dat we nog niet eerder in de krant aantroffen: ver-van-mijn-bedburger. De brief luidt: ‘Stel: je voorkomt een moord. En de overlevende wordt een dag later alsnog vermoord, je was er niet bij. Had je de moord dan niet moeten voorkomen? Als we onszelf beschaafd willen blijven noemen, hebben we de plicht in te grijpen daar waar zich schrijnende, mensonterende situaties voordoen. Naar beste kunnen en vermogen. Dat hebben onze Uruzgan-soldaten dapper gedaan. Als ver-van-mijn-bedburger ben ik daar trots op en bedank ik ze daarvoor.’
Ver-van-mijn-bed-burger is natuurlijk gebaseerd op het woord ver-van-mijn-bedshow, dat gebruikt wordt in verband met gebeurtenissen, rampen, ongelukken e.d. waar men zich weinig of niet bij betrokken voelt. Dat woord is op zijn beurt gebaseerd op de naam van het KRO-programma van Han van der Meer, dat tussen 1978 en 1992 werd uitgezonden en waarin reportages te zien waren over lastige vraagstukken in allerlei uithoeken van de wereld, waar mensen zich – gegeven de journalistieke formule ‘betrokkenheid=aantal doden gedeeld door afstand’ – uit zichzelf niet zo bij betrokken voelen.
Ver-van-mijn-bedburger kan op internet wel al hier en daar worden aangetrokken, net als andere samenstellingen, zoals ver-van-mijn-bedleven, ver-van-mijn-bedfilm en ver-van-mijn-bedprobleem. Geen van deze woorden is zo courant dat het vermelding in het woordenboek verdient, maar stuk voor stuk bevestigen ze wel dat ver-van-mijn-bedshow niet meer weg te denken is uit onze taal.
Geef een reactie