Het Algemeen Dagblad schrijft vandaag over de zone vlak voor de supermarktkassa, waar zoetigheden en snacks liggen en waar bijna 6% van de supermarktomzet wordt behaald. Het AD typeert dit deel van de supermarkt als de jengelzone.
In februari en maart 2014 stond het woord ook al eens in deze betekenis in een krant, dus het zal wel een term zijn uit de marketing of de marketingjournalistiek die geleidelijk aan doordringt in de omgangstaal. Zeur- of zanikzone zou je de jengelzone ook kunnen noemen, maar merkwaardig genoeg worden die woorden niet aangetroffen. Misschien klinken zaniken en zeuren net iets negatiever dan jengelen.
Jengelzone is niet een heel nieuw woord. Het debuteerde in 1997 in onze taal, maar had destijds een andere betekenis. Trouw schreef op 12 november van dat jaar: ‘Mesopotamië ligt in wat sommige mensen wel de ‘jengelzone’ noemen, het enorme gebied tussen Gibraltar en India waar je overal op straat ‘Oosterse’ muziek hoort die West-Europeanen maar al te makkelijk irriteert.’
Ook al zouden ‘sommige mensen’ volgens de krant jengelzone in deze betekenis gebruiken, elders in de media of op internet is het woord niet in deze betekenis te vinden. De muziek waar in het Trouw-artikel aan gerefereerd wordt, heet ook wel jengelmuziek, al heeft dat woord in feite een wat bredere betekenis. Hoewel jengelmuziek al tientallen jaren nu en dan wordt aangetroffen, is het merkwaardig genoeg nog niet in een woordenboek te vinden.
Maar terug naar jengelzone. Als het wat wordt met dat woord, dat wil zeggen: als het courant wordt, dan zal het waarschijnlijk alleen in de marketingbetekenis relevant genoeg zijn voor vermelding in een woordenboek.
Geef een reactie