NRC Next schrijft vandaag over de knutselfotografie van de knip-en-plakgeneratie, nadat NRC Handelsblad gisteren precies hetzelfde artikel plaatste. Knip-en-plakgeneratie – NRC mishandelt de spelling van het woord trouwens door er knip-spatie-en-spatie-plak-spatie-generatie van te maken – bestaat alweer een paar jaar, maar is nog steeds niet echt courant.
Datzelfde geldt in sterkere mate voor knutselfotografie. Dat woord troffen we een kwarteeuw geleden al eens aan, maar toen was het een gelegenheidssamenstelling. In het NRC-artikel wordt met knutselfotografie ook nog wat bedoeld.
Maar wat? Kort gezegd maken de knutselfotografen gebruik van allerlei beelden, die ze bewerken (fotoshoppen) en vervolgens als een soort fotocollage presenteren: ‘Oude en nieuwe technieken worden schaamteloos door elkaar heen gebruikt. Wat analoog was wordt digitaal gemaakt en andersom.’ Wat ze maken, die knutselfotografen, is niet een gewoon plaatje, maar kunst. En dan mag het. Zo schrijft de krant over een Japanse knutselfotograaf: ‘Hij fotografeert bijvoorbeeld met films die allang over de houdbaarheidsdatum zijn. Vervolgens drukt hij die foto’s op traditionele wijze af in de doka, herfotografeert ze met een wegwerpcamera, om er tenslotte een digitale scan van te maken. Omdat hij daarbij niet altijd vat heeft op het proces, krijgt het het toeval weer een rol.’ Het resultaat is ‘heel rauw en vintage’. En eigenlijk is dat laatste woord in de NRC-recensie nog het interessantst, want het laat zien dat vintage allang niet meer alleen als zelfstandig naamwoord maar ook als bijvoeglijk naamwoord wordt gebruikt.
Geef een reactie