Trouw loopt niet erg warm voor het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne dat GeenPeil onder leiding van journalist Jan Roos de afgelopen weken heeft afgedwongen door meer dan 300000 handtekeningen te verzamelen. ‘Volkspeiling op doodlopende weg’, kopt de krant en het bijbehorende artikel druipt van de scepsis over de raadgevende volkspeiling. Misschien, zo suggereert de krant, is de verzameling handtekeningen wel ‘vervuild’ en mogelijk steekt het kabinet er met ‘bestuurlijke tegenargumenten’ nog wel een stokje voor.
En wat ook pleit tegen het referendum: het kost een paar centen. 30 miljoen, volgens Trouw en maar liefst 42 miljoen volgens NRC Next, en dat allemaal van onze taxpoet (om maar even het jargon van GeenPeil te lenen) voor een ‘referendum over een kwestie op een doodlopende weg’.
Ook de rubriek ‘Klein verslag’ in Trouw is kritisch en typeert de actie van Jan Roos als limousinedemocratie. Dat komt doordat Jan Roos in een GeenStijlroze limousine naar de Kiesraad in Heerlen afreisde om daar de handtekeningen af te leveren.
Limousinedemocratie – zo’n woord valt natuurlijk geheid op, maar betekent het ook wat?
Andere recente samenstellingen met democratie, zoals beeldbuisdemocratie, diplomademocratie, doedemocratie, dramademocratie en peilingendemocratie benoemden allemaal een aspect van de democratie. Limousinedemocratie doet dat niet. Het woord verwijst weliswaar naar een kenmerkend aspect van de actie van GeenPeil, maar niet een aspect van de democratie die GeenPeil voorstaat.
Het is daarom onwaarschijnlijk dat limousinedemocratie meer wordt dan een gelegenheidswoord, gecreëerd om er een krantenkop mee te maken. Een inhoudelijk toepasselijker term zou referendumdemocratie zijn geweest. Maar met zo’n saaie krantenkop trek je minder lezers, vandaar dat Trouw het intrigerende woord limousinedemocratie heeft bedacht. Wat Trouw doet door zo’n prikkelende krantenkop te kiezen verschilt in wezen niet eens zo heel sterk van wat Jan Roos doet door in een roze limousine naar Heerlen te rijden. Zowel Trouw als Jan Roos willen aandacht: de een van de lezer, de ander van de media; de een gebruikt daar een opvallend woord voor, de ander een opvallende auto.
Geef een reactie