Het woord vluchtelingenkind bestaat al geruime tijd, maar sinds kort krijgt dat concurrentie van de kortere variant vluchtkind. Vandaag kopt de Volkskrant ‘Vluchtkind krijgt te weinig zorg’. Het is de eerste keer dat vluchtkind zo prominent in de krant staat. Het meervoud vluchtkinderen werd eerder dit jaar al twee keer aangetroffen, maar het enkelvoud vluchtkind maakt vandaag zelfs zijn debuut in de media.
De definitie van vluchtkind lijkt simpel: ‘vluchtelingenkind’, dat wil zeggen: ‘kind van vluchtelingen’. Ook dat is al eigenlijk al een complex concept, want een vluchtelingenkind kan in principe een kind zijn van vluchtelingen die nog op de vlucht zijn, maar ook een kind van erkende vluchtelingen, die dus al een tijdelijke of permanente verblijfsvergunning hebben en hier gewoon wonen en dus eigenlijk al niet meer op de vlucht zijn.
Aan vluchtkind kleeft hetzelfde aspect, maar bovendien benadrukt vluchtkind de problematiek dat kinderen, 18-minners, in hun eentje op de vlucht zijn geslagen. Daarom is vluchtkind misschien toch niet of niet altijd synoniem met vluchtelingenkind. Vluchtkind legt daarnaast meer de nadruk op de autonomie van het vluchtende kind. Het is een kind dat op de vlucht is (geweest), al dan niet met zijn of haar ouders. Daarom is vluchtkind misschien wel een beter woord dan vluchtelingenkind.
Gezien de vluchtelingenproblematiek is er een gerede kans dat het woord vluchtkind ingeburgerd raakt, niet als synoniem van, maar als betekenisvariant op vluchtelingenkind.
Geef een reactie