Vandaag schrijven diverse kranten, waaronder De Limburger, over het smogalarm in Beijing. Voor het eerst in de geschiedenis was het alarmcode rood en voor het eerst in de geschiedenis van het Nederlands duikt in onze taal een speciaal woord voor die alarmcode op: vervuilingscode: ‘De Chinese hoofdstad kreeg deze week voor het eerst met vervuilingscode rood te maken,’ schrijft De Limburger.
Vervuiling kan natuurlijk overal op slaan en daarom had De Volkskrant het – wat preciezer – over een smogcode. Dat woord debuteerde al in 1974 in een Nederlandse krant, kwam alleen in 2003 en 2005 nog een keer in de media voor en is dus niet echt courant te noemen.
Je kunt eigenlijk nooit voorspellen hoe nieuwe woorden zich zullen ontwikkelen, maar smogcode is duidelijker en korter dan vervuilingscode en heeft daarom een streepje voor op dat woord.
Wat de woorden smogcode en vervuilingscode vooral duidelijk maken, is dat code in de betekenis alarm– of waarschuwingscode een productief deel van samenstellingen is. Want behalve vervuilingscode en smogcode troffen we afgelopen tijd ook stankcode, hittecode en verontreinigingscode aan.
Geef een reactie