De meeste woorden maken sluipenderwijs hun entree in onze taal. Een goed voorbeeld daarvan is pc-elite. Het figureert vandaag in de Telegraaf, in de column van Leon de Winter, die zoals wel vaker kritiek uit op politiek correcte journalisten en politici en hun al te rooskleurige visie op de vluchtelingenstroom uit het Midden-Oosten. Volgens de Winter stelde die elite de vluchtelingen uit het Midden-Oosten de afgelopen maanden voor als ‘hoogopgeleide Arabische migranten’ en ‘edele, vooruitstrevende onschuldigen’, terwijl zij volgens De Winter eigenlijk ‘opgefokte jongemannen [zijn] zonder toekomstperspectief maar met seksuele frustraties en achterhaalde opvattingen over Joden, vrouwen, homo’s’.
Tussen de werkelijkheid en de beeldvorming daarover door journalisten en politici bestaat dan ook een levensgroot contrast. De Winter benadrukt dat contrast benadrukt door de ‘beeldvormers’ te presenteren als ‘politiek correct’ en als ‘elite’, beide woorden die bij de gemiddelde Telegraaf-lezer meteen de alarmbellen doen rinkelen.
Het gaat nu even niet om De Winters voorstelling van zaken (misschien heeft hij (geheel of gedeeltelijk) gelijk, misschien ook niet), maar om zijn taalgebruik: door het woord pc-elite te gebruiken, speelt hij tamelijk gemakkelijk in op de sentimenten van zijn lezers en geeft hij te kennen ‘te preken voor eigen parochie’.
Goed, dan over het woord zelf: pc-elite staat dus voor ‘politiek correcte elite’ en benadrukt het elitaire karakter van wie politiek correct is. Het woord suggereert: alleen wie tot de elite behoort, kan het zich permitteren politiek correct te zijn en wie politiek correct is, moet haast wel tot de elite behoren. Tegenover de pc-elite staat het pi-vulgus: het gewone volk, dat dus niet tot de elite behoort en zich alleen daarom al geen politiek correct visie kan veroorloven.
(Tussen twee haakjes: pi is weliswaar nog niet zo bekend als pc, maar wordt in blogs en op de sociale media steeds vaker gebruikt als afkorting voor politiek incorrect, dat dan bovendien een soort ‘geuzennaam’ is.)
Maar terug naar pc-elite. Dat woord wordt al een jaar of tien nu en dan gebruikt, niet vaak en vooral door mensen die zich tegen die elite afzetten. Nu het beeld dat politiek correcte mensen de afgelopen jaren hebben gecreëerd over de multiculturele samenleving botst op ‘Keulse toestanden’, zou het woord weleens wat vaker kunnen gaan opduiken. Misschien is het gebruik van pc-elite door De Winter in de Telegraaf daar wel een voorbode van.
Geef een reactie