Wie stinkend rijk is, zwemt in het geld. Wie hetzelfde in minder woorden wil zeggen, kan ook stinkrijk gebruiken. Stinkend rijk en stinkrijk hebben waarschijnlijk dezelfde bron, maar het is niet duidelijk welke. Soms worden deze uitdrukkingen verklaard door te verwijzen naar de oude begrafeniscultuur. Vroeger werden gewone mensen op het kerkhof begraven, waar niemand last had van de ontbindingsprocessen die vervolgens plaatsvonden. Rijke mensen daarentegen vonden hun laatste rustplaats in de kerk. Tijdens het rottingsproces kwamen allerlei kwalijke dampen vrij, die deels in de kerk bleven hangen. Wie rijk was, produceerde dus na zijn dood een duidelijk waarneembare stank. Zo zal rijke stinkerd aanvankelijk een aanduiding kunnen zijn geweest voor een overleden welgestelde persoon. Vervolgens is die uitdrukking dan een eigen leven gaan leiden en ook op levende rijkaards van toepassing geworden. Wie tijdens zijn leven al een rijke stinkerd is, dankt zijn bijnaam dus aan zijn eigen vergankelijkheid.
Geef een reactie