Een steekneus was iemand die zich overal mee bemoeit en op alles wat aan te merken heeft. Een bemoeial dus. Het woord berust waarschijnlijk op de uitdrukking zijn neus in andermans zaken steken. Het moet ooit een vrij gewoon woord zijn geweest. Dichter en Schrijver Jan Greshoff bijvoorbeeld gebruikte het in 1948 nog argeloos toen hij zich een leven voorstelde zonder ‘dienstkloppers en betweters, zonder steekneuzen, geestdrijvers, kruidjeroermeniets, zendelingen en schoolmeesters’. Nadien is steekneus echter in rap tempo in onbruik geraakt.
Dat lot trof meer benamingen voor een bemoeial. De woorden albeschik en beschikal bijvoorbeeld tref je nu ook bijna niet meer aan ter aanduiding van iemand die zijn neus in andersmans zaken steekt. Zelfs moeial, ooit in gebruik als synoniem van bemoeial bij mensen die geen letter te veel willen schrijven, is niet meer courant. En wie noemt een vrouw die zich met alles wil bemoeien nog een lijsje-albedrijf? Zelfs de van oorsprong mannelijke tegenhanger daarvan is uit de omgangstaal verdwenen, want wie heeft het ooit nog over een keukenpiet als naam voor een pietluttige bemoeial?
Geef een reactie