De leugen regeert, internet verleugent en nepnieuws heerst op de sociale media – het is díé ontwikkeling die de laatste dagen juist het nieuws in de mainstreammedia (de kranten, tijdschriften, radio en tv) beheerst. Inmiddels weten we dankzij de keuze van de Britten voor de Brexit en de verkiezing van Trump door de Amerikanen dat nepnieuws niet vrijblijvend is, maar consequenties heeft voor de werkelijkheid.
Het probleem is dat veel mensen het echte nieuws (van factcheckende journalisten met een goed werkend moreel kompas) niet of nauwelijks meer kunnen onderscheiden van het pseudo-, fake- of nepnieuws dat wordt verspreid via sommige blogs en de sociale media. Erger nog: veel mensen gaan voor hun nieuwsconsumptie helemaal niet meer naar de krantenkiosk of naar de websites van reguliere dagbladen, maar halen hun nieuws alleen nog maar van internet. Soms omdat men geen geld overheeft voor een krantenabonnement, maar soms ook uit principe, omdat men de reguliere nieuwsmedia niet vertrouwt of te eenzijdig vindt. Zulke mediabeten en mediaweigeraars hebben – vaak zonder het te weten – behoefte aan een bullshitdetector, schrijft de Volkskrant vandaag. Een onzindetector dus, want bullshit is Engels voor onzin.
Zo’n bullshitdetector is geen fysiek apparaatje (zoals een leugendetector wel is), maar de naam voor het gevoel dat je zou moeten krijgen als je een onwaarschijnlijk bericht hoort of leest. We hebben bullshitdetector al een paar jaar geleden geleend uit het Engels, waarin de term bullshit detector (in twee woorden gespeld) al veel langer gewoon is. Het is in onze taal langzamerhand zo courant geworden, dat het een plaatsje in het woordenboek verdient. In het Volkskrant-bericht figureert bullshitdetector vandaag trouwens ook half afgekort als BS-detector.
Interessant is dat bullshitdetector niet alleen in de mainstreammedia wordt gebruikt in verband met het nepnieuws op internet. MSM-haters gebruiken dezelfde term ter aanduiding van het reguliere nieuws, dat volgens hen dan onbetrouwbaar of eenzijdig is. Opvallend is dat ook Jan Dijkgraaf van de splinternieuwe partij GeenPeil het woord bij de perspresentatie van zijn partij gebruikte. Weliswaar niet direct in verband met de mainstreammedia, maar wel in verband met mainstreampolitici (politici van de gevestigde partijen). Dijkgraaf impliceerde namelijk dat die politici soms onzin verkopen toen hij zei dat zíjn (vermoedelijk jonge) kiezers daar wel doorheen zouden prikken dankzij hún aangeboren bullshitdetector.
Bullshit, het zou de komende verkiezingen zomaar eens heel groot, really big, kunnen worden.
Geef een reactie