Psaligrafie, in oktober troffen we het woord al eens aan in een aankondiging van een expositie in Heerenveen. Vandaag staat het woord opnieuw in de krant. De term verwijst naar papierknipkunst: ‘Psaligrafie’, zo schrijft de Leeuwarder Courant, ‘is een term voor het ambacht dat vanaf het begin van de zestiende eeuw in Nederland werd beoefend. Bij knipkunst gaat het om het creëren van een ruimtelijk effect in een plat vlak. De meeste knipsels werden gemaakt als een herinnering aan een belangrijke gebeurtenis.’
Als psaligrafie zo’n stokoude kunst is, moet het woord vast ook al geruime tijd meegaan. Inderdaad, al lees je het niet vaak in de krant. Daarom is het waarschijnlijk ook nooit in de Dikke Van Dale opgenomen. In tegenstelling tot knip– en schaarkunst, die daarin wel te vinden zijn. Omdat psaligrafie in de kunstwereld wel enige bekendheid heeft, zou dit woord toch niet misstaan als ‘geleerd’ synoniem bij de lekentermen knip- en schaarkunst.
Een geleerd woord is psaligrafie namelijk zeker. Het is afgeleid van het Griekse woord psalis (‘schaar’) en graphein (schrijven, krassen) en betekent dus letterlijk ‘met de schaar schrijven’.
Geef een reactie