Twee dagen geleden lazen we in De Volkskrant een woord dat de status van Woord van de Dag verdient: lokhipster. Een Rotterdamse hipster (die zichzelf overigens liever als een millennial kwalificeert) met een lifestylewinkel (een winkel in trendy spulletjes) vertelt dat de verhuurder van het bedrijfsverzamelgebouw waar zijn winkel gevestigd is, hem en zijn collega hebben gevraagd potentiële andere huurders aan te werven: ‘De eigenaren van Het Industriegebouw noemen ons daarom wel de lokhipsters.’ (De Volkskrant, 19-1-2017)
Lokhipster is in feite niets anders dan een hipster die fungeert als een soort menselijke lokeend: iemand die door zijn aanwezigheid of gedrag een voorbeeldfunctie vervult en/of navolging krijgt. Lokhipster past daarom tot op zekere hoogte prima in het rijtje recente woorden waartoe ook lokagent, lokhomo, lokjood, lokoma, lokpuber en loktiener behoren. Echter met dít verschil dat de lokhipster in tegenstelling tot de andere genoemde personen om een economische reden wordt ingezet en niet, zoals het geval is met andere genoemde lokpersonen door de politie wordt ingezet om daders van een type delicten te kunnen betrappen en aan te houden.
Dát het woord lokhipster kon ontstaan, ligt eigenlijk in de taal besloten: elke paar maanden noteren we wel een nieuw persoonsaanduidend woord dat met lok– begint: lokken is dan ook een productief eerste deel in samenstellingen geworden.
Geef een reactie