Het was me het weekje wel, qua woorden: gisteren schreven we over de mwahcollega van de NRC, maar we hadden net zo goed over de snickerpolitie uit De Telegraaf kunnen schrijven, een nogal tendentieus woord ter aanduiding van een instantie in het Amsterdamse stadhuis die belast is met de uitbanning van ‘ongezonde’ snacks en daarom door het personeel snickerpolitie genoemd wordt, naar zo’n uit te bannen zoete reep. De Telegraaf pakt vandaag trouwens ook aardig uit met nieuwe woorden, zoals trucklifter (voor een illegaal die bij Calais zichzelf een vrachtwagen wil binnensmokkelen om zo al even illegaal naar het Verenigd Koninkrijk te reizen) en lokboa (een boa die wordt ingezet om een overtreding uit te lokken), hoewel dat woord niet helemaal nieuw is.
Maar terug naar de snickerpolitie. Die dreigt volgens De Telegraaf van gisteren de Amsterdamse gemeenteambtenaren hun Willy Wonka-momentje te ontnemen. Kijk, en dát vinden we nou een echt leuk woord. Het is gebaseerd op chocoladekoning Willy Wonka, een door Roald Dahl geschapen figuur, en verwijst direct naar de eeuwigdurende waffelvuller (zou dat woord eigenlijk in dit woordenboek staan?) en indirect naar de beruchte suikerrush (ontleend aan het Engelse woord sugar rush) ter aanduiding van de energiekick die meteen volgt op het nuttigen van een suikerrijke snack. In het Engels is Willy Wonka moment trouwens al langer een begrip en eerlijk gezegd troffen we het woord, iets anders gespeld, een half jaar geleden ook al eens aan in een Nederlandse krant. Het lijkt er dus al een beetje op dat we binnenkort met willywonkamoment (zonder spaties en koppeltekens gespeld, naar analogie van williewortelbedrijf) een nieuw eponiem (een woord genoemd naar een persoon of personage) mogen verwelkomen in onze taal.
Geef een reactie