Trouw schreef gisteravond in een webbericht over de (voorlopige) afwending van een oorlog tussen Noord-Korea en de rest van de wereld: ‘Al met al heeft Kim weer een ronde gewonnen met de bekende ‘afgronddiplomatie’ van Noord-Korea.’
De ‘bekende afgronddiplomatie’, we snappen weliswaar meteen wel ongeveer wat ermee bedoeld wordt (Noord-Korea loopt langs de rand van de afgrond met zijn oorlogsdreiging), maar het wóórd afgronddiplomatie is allesbehalve bekend. Sterker nog: afgronddiplomatie is nergens op internet te vinden, evenmin als in LexisNexis, in Delpher en op Twitter.
John Foster Dulles
Het woord herinnert wel aan de afgrondpolitiek van John Foster Dulles. Dulles was in de jaren vijftig minister van buitenlandse zaken van de VS. In die hoedanigheid was hij nauw betrokken bij de diverse oorlogen en oorlogsdreigingen in het – toen nog – Verre Oosten, o.a. op het Koreaanse schiereiland. In Nederlandse kranten uit die tijd is het woord afgrondpolitiek een paar keer te vinden, maar het is nooit courant geworden. Het staat dan ook niet in Van Dale.
Brinkmanship
Dulles is bij ons vooral bekend als de geestelijk vader van het brinkmanship, een woord dat de laatste jaren een beetje in de vergetelheid geraakt is, maar dat natuurlijk nog wel in de Dikke Van Dale staat. Van Dale definieert brinkmanship als ‘het gaan tot of het balanceren op de grens van oorlog en vrede’.
Dulles zelf beschouwde brinkmanship als ‘the ability to get to the verge without getting into the war’ en noemde dat voor politici een ‘necessary art’. In dit verband luidt een mooie uitspraak van Dulles: ‘Of course we were brought to the verge of war… If you try to run away from it, if you are scared to go to the brink, you are lost… We walked to the brink and we looked it in the face.’
Niet iedereen was gecharmeerd van Dulles’ politiek. De New York Times noemde brinkmanship destijds ‘the art of bringing us to the edge of the nuclear abyss’. De rand van een nucleaire afgrond – vandaar misschien wel het synoniem afgrondpolitiek, dat in Nederland vooral in kritische kranten als De Waarheid opdook.
To the edge of the nuclear abyss
‘To the brink gaan’ – of beter nog – ‘to the edge of the nuclear abyss gaan’ – dat is precies wat Kim Jong-un de afgelopen week heeft gedaan. Toch is het wel begrijpelijk dat in de Amerikaanse pers het woord brinkmanship, dat verbonden is met de Amerikaanse politiek, dezer dagen wél gebruikt ter aanduiding van de politiek van Trump, maar níét ter aanduiding van de politiek van de vijand, Kim Jong-un.
Van het fenomeen afgronddiplomatie – of misschien is ook in dit verband afgrondpolitiek meer op z’n plaats – zullen we vast nog wel meer horen. Maar of het nieuwe woord afgronddiplomatie een begrip wordt – het valt te betwijfelen. De voortekenen zijn vooralsnog niet gunstig: hoewel het woord gisteren prominent op de website van Trouw werd geïntroduceerd, is het vandaag helaas niet in de papieren editie van de krant terechtgekomen.
Geef een reactie