Sinds een paar weken zoemt er een nieuw woord rond onder economen. Volgens de Britse econome Kate Raworth moet de homo economicus anders gaan denken. Niet meer in termen van grenzeloze groei. Het dogma van de groei heeft de economie gevaarlijk opgerekt en daarom pleit Raworth voor een totaal nieuwe economie.
Ze heeft daar een metafoor voor bedacht: de donut. ‘Visualiseer een donut. De buitenste cirkel staat voor de grenzen van het klimaat (…). Gaan we daar overheen – met CO2-uitstoot, watervervuiling, ontbossing, afvalverbranding, noem maar op – dan helpen we de aarde om zeep. De binnenste cirkel staat voor de sociale ondergrens: een minimum aan productie die we nodig hebben om ervoor te zorgen dat alle mensen op de wereld in hun basisbehoeften worden voorzien.’
Vandaar dat de nieuwe economie de doughnut economy wordt genoemd, in het Nederlands: donuteconomie.
Donuteconomie debuteerde in oktober in de media en figureerde aanvankelijk alleen in besprekingen van het boek van Kate Raworth. Een paar weken geleden had NRC Handelsblad het al over het verdonutten van de economie en deze week figureerde het woord donuteconomie zelf voor het eerst in een bericht dat níét over Raworth zelf ging. Dat kan erop duiden dat donuteconomie een serieus te nemen nieuwe economische term wordt. Maar voor hoe lang? Een paar jaar geleden hadden we het pikettisme (ook wel gespeld als pikettysme). Daar hoor je eigenlijk nauwelijks meer iets over.
Geef een reactie