De Amsterdamse woningmarkt is overspannen, mede doordat huisjesmelkers, al dan niet van koninklijken bloede, woningen in Amsterdam opkopen om die vervolgens voor torenhoge huurprijzen te gaan verhuren. Ook nieuwe woningen treft dat lot en om de huizenmarkt enigszins te ontspannen wil wethouder Laurens Ivens nu een zelfwoonplicht invoeren. ‘Met de zelfwoonplicht wordt het verplicht zelf ook daadwerkelijk in de aangekochte woning te wonen.’ (Telegraaf)
Het woord zelfwoonplicht debuteert vandaag in de Krant van Wakker Nederland, maar we kunnen ons voorstellen dat dit woord in ambtelijke kringen al wat langer bestaat.
Zelfwoonplicht is een drieledige samenstelling die volgens een heel productief procedé is gevormd en vergelijkbaar is met woorden als zelfbouwpakket en zelfmaakmode.
In hoeverre zelfwoonplicht behalve een woord ook een begrip wordt, moeten we afwachten. In de eerste plaats zijn niet alle politieke partijen gecharmeerd van de invoering van de zelfwoonplicht in Amsterdam. Daarnaast is de maatregel vooralsnog een plaatselijke aangelegenheid en is het woord dus komen bovendrijven in de lokale Amsterdamse ‘dorpspolitiek’, waardoor een verdere verspreiding niet gegarandeerd is. Ten slotte kan zelfwoonplicht ook nog concurrentie krijgen van woorden die dezelfde plicht benoemen, zoals zelfwoonverplichting of zelfbewoningsverplichting.
Geef een reactie