Gisteren stond op de opiniepagina van NRC Handelsblad een vlammend pleidooi voor een verbod op vuurkorf en openhaard. Door zo’n verbod zou de stookvervuiling worden teruggedrongen, waardoor veel mensen een aangenamer leven zouden kunnen leiden.
Eerlijk gezegd misten we in het pleidooi om op te treden tegen stookvervuiling wel een voorstel om ook het barbecueën aan banden te leggen. Maar een verbod op de barbecue, daarvoor is er waarschijnlijk (nog) helemaal geen draagvlak.
Interessant aan het NRC-artikel is de introductie van het woord stookvervuiling. We kenden weliswaar al het bijna-synoniem rookvervuiling, maar het nieuwe woord stookvervuiling verschilt daarvan doordat het eerste deel van deze samenstelling de handeling noemt die tot de vervuiling noemt. Stookvervuiling betekent namelijk: vervuiling als gevolg van het stoken (van hout e.d. in de haard).
Anders dan rookvervuiling, waarin het eerste deel een verschijnsel noemt dat desnoods ook zonder menselijk toedoen kan bestaan, noemt het eerste deel van stookvervuiling een menselijke handeling. Daarmee legt stookvervuiling de verantwoordelijkheid voor dit type vervuiling meteen ook bij de mens. Die is dus ook degene die een einde kan maken aan dit type vervuiling, namelijk door te stoppen met stoken.
Gezien de recente ophef over houtkachels, haarden en paasvuren is het niet ondenkbaar dat het woord stookvervuiling de komende jaren vaker in de media zal figureren. Misschien wel net zo lang, tot er niet meer gestookt wordt.
Definitie
stookvervuiling (v., g.mv.) vervuiling van het leefmilieu als gevolg van het stoken van fossiele brandstoffen, zoals hout, houtskool en kolen, bv. in een haard of houtkachel.
Geef een reactie