‘Ringbetaling bevalt ABN’er’, kopt De Telegraaf vandaag.
Het woord ringbetaling komt weliswaar verder niet voor in het bijbehorende artikel, maar daaruit kan wel worden afgeleid dat er een ‘betaling met een betalingsring’ mee wordt bedoeld, dat wil zeggen een ‘met een betaalchip uitgeruste ring’:
Veruit de meeste consumenten die kunnen betalen met een ring, horloge of armband, hoeven uiteindelijk hun oude bankpas niet meer terug. Dat is althans een eerste conclusie uit een proef met contactloos betalen via zogenoemde wearables bij ABN Amro.
Er bestaan tal van wearables, dus we kunnen onze borst wel nat maken voor het ontstaan van nieuwe samenstellingen van het type betalingsarmband (of betaalarmband), betalingsbroche (of betaalbroche), betaalbril, betaaldasspeld, betaalhorloge, betaalmanchetknoop en dus ook manchetknoopbetaling, horlogebetaling, dasspeldbetaling, brochebetaling, brilbetaling en armbandbetaling. De volgende stap is misschien de piercingbetaling (met de betaalpiercing) of zelfs de tattoobetaling (met een unieke betalingstatoeage). Kortom, aan de taal zal het niet liggen als de bancaire wereld koste wat het kost innovatieve betalingsmethoden wil ontwikkelen.
Van de genoemde samenstellingen is ringbetaling het meest intransparant. Zo dachten wij bij het lezen van dit woord héél even dat er een betalingsmethode mee werd bedoeld waarbij gebruikgemaakt wordt van blockchaintechnologie (betaling waarbij voor de authentificatie een reeks – of ring – computers nodig is). In de betekenis waarin De Telegraaf het gebruikt, lijkt ringbetaling ons overigens net iets te specifiek om als soortnaam te kunnen inburgeren voor een betaling met ongeacht welke wearable. Dé generieke naam voor een betaling met een wearable moet dus nog worden bedacht. En kom nu niet aanzetten met zo’n hybride woord als wearablebetaling?
Definitie
ringbetaling (v, -en) pinloze (winkel)betaling met behulp van een met een betaalchip uitgeruste ring
Geef een reactie