In feite maakte het woord bezorgschaamte vorige week vrijdag al zijn debuut in onze taal, maar omdat we toen al een ander Woord van de Dag hadden én omdat we het sinds vliegschaamte populair en productief geworden woord schaamte recentelijk al wel vaker ter sprake hadden gebracht, lieten we het toen even liggen. Maar vandaag figureert bezorgschaamte opnieuw in een landelijke krant en krijgen we dus een herkansing.
Bezorgschaamte zal bovendien vast nog wel vaker in de krant figureren, want het woord verwijst naar een gevoel dat we allemaal wel kennen: je hebt een boek, parfum, een pizzaatje of een leuk nieuw jurkje besteld bij een of andere webshop, dat vervolgens door een koerier aan huis wordt bezorgd. Die bezorging alleen al is natuurlijk slecht voor het milieu, maar zorgt ook voor extra verkeersdrukte en (geluids)hinder voor de buren. Als je je dat realiseert, ga je je vanzelf een beetje schamen. Dat laatste vindt althans MKB Amsterdam bij monde van Guido Frankfurther, die het woord bezorgschaamte heeft gemunt:
Als ik zie hoeveel pakjes er alleen al in mijn appartementencomplex dagelijks worden afgegeven… Het zou goed zijn als mensen zich gaan schamen als online gekochte producten thuis worden afgeleverd.
Meteen werd er in Het Parool met een ander schaamtewoord gereageerd op het woord bezorgschaamte:
Als we ons dan ergens voor willen schamen, laten we dan kijken naar ons eigen vervoer: de grootste drukte op de weg, milieuverontreiniging en maatschappelijke belasting worden nog altijd veroorzaakt door onszelf. Tijd voor transportschaamte.
En ook dat woord werd door andere media opgepikt. Leve de nieuwe schaamtecultuur (althans in de wondere wereld van de woordvorming)!
Definitie
bezorgschaamte (de, g.mv.) schaamte die iemand voelt omdat de bezorging van een pakje met een product dat hij bij een webshop heeft besteld veel verkeers-, milieu- en andersoortige overlast veroorzaakt
Geef een reactie