U kent het vast wel: aan het einde van de eerste tropische dag staan de hortensia’s in de tuin erbij alsof ze niet lang meer te leven hebben. Wij pakken in zo’n geval onbeschaamd en zonder enig schuldbesef de tuinslang en gaan uit pure plantenliefde de hortensia’s een halfuurtje besproeien. Gisteren schreef de NOS op haar site dat echter steeds meer mensen dat niet of slechts met enige schroom doen. Ze hebben last van sproeischaamte.
Sproeischaamte is een nieuwe loot aan de almaar groeiende reeks samenstellingen met schaamte die hun opwachting maken in onze taal sinds vorig jaar vliegschaamte courant is geworden.
Defintie
sproeischaamte (de, g.mv.) schaamte die iemand ervaart als hij in een droge periode de tuin sproeit in het volle besef dat er waterschaarste dreigt
Geef een reactie