De recente toespraak van Greta Thunberg bij de VN heeft deze week heel wat emoties losgemaakt. En niet alleen positieve. Vandaag introduceert Trouw-columnist Ephimenco in verband daarmee het woord ecopopulisme in onze taal:
Gisteren verscheen in de Romeinse krant Il Messagero een opmerkelijke hoofdcommentaar van Alessandro Campi. Daarin hekelde hij een vorm van nieuw populisme dat hij ‘milieupopulisme’ noemt, wat ik met ‘ecopopulisme’ zou willen vertalen. Dit terwijl hij de wetenschap onderschrijft dat klimaatverandering door de mens wordt veroorzaakt.
Ecopopulisme kenmerkt zich door ‘demagogie, cultus van de leider, ideologisch manicheïsme, sektarisme, oproep tot het volk en emotionaliteit bestemd voor de massa’s’. Ephimenco suggereert dat er rond de persoon van Thunberg een dergelijk sentiment is ontstaan. En hij staat daarin niet alleen. Hij haalt daartoe niemand minder dan de Franse president Macron aan:
Zelfs de Franse president Macron, die de kleine Thunberg in zijn Elysée-paleis had ontvangen, had er geen goed woord voor over en hekelde haar ‘zeer radicale standpunten die polarisatie veroorzaken in onze samenlevingen’.
Ecopopulisme is verwant aan andere taalvormen die sporadisch in onze taal worden aangetroffen, zoals ecologisch populisme en milieupopulisme.
Definitie
ecopopulisme (het, g.mv.) het op demagogische manier aandacht vragen voor milieuproblematiek en klimaatverandering, waarbij tevens wordt ingespeeld op angsten, emoties en vooroordelen van het publiek
Geef een reactie