Trouw schrijft vandaag over iets wat schrijver Simon Carmiggelt vroeger eufemistisch ‘iets menselijks’ zou hebben genoemd:
Gezellig koffieautomaatonderwerp: een lezer heeft een collega die niet uitgepraat raakt over het zogenoemde poepkrukje. Je gaat zitten op de pot, zet je voeten op een kleine verhoging, en persen maar. Voilà, veel gemakkelijker.
Het woord poepkruk(je) maakt zo weliswaar zijn mediadebuut, maar blijkt op internet een paar honderd keer te kunnen worden aangetroffen, meestal als synoniem van salonfähiger klinkende synoniemen zoals toiletkrukje, wc-krukje of hurkkrukje. Toilet– en wc-krukje blijken de gewoonste benamingen voor het fenomeen. Onder die benamingen kun je zelfs bij Bol.com kopen.
Poepkrukje is de naam voor een krukje dat je helpt om in een hurkhouding op de closetpot te zitten en imiteer je op dat gewone toilet in feite een hurktoilet, dat ook wel bekend is als een Turks çloset.
Hoewel het hurk-, poep-, toilet- en wc-krukje een krukje wordt genoemd, is het dat helemaal niet. Je gaat niet er namelijk niet op zitten, je gebruikt het als een voetenbankje of – in termen van de thuiszorg – als een voetverhoger. Een voetkruk wordt zoiets ook wel genoemd, al staat dat woord nog niet in de Dikke Van Dale (maar binnenkort wel!)
Uit talig oogpunt is vooral Interessant aan de aangehaalde samenstellingen met krukje dat dit woord in deze samenstellingen een andere (maar heel gebruikelijke) betekenis heeft dan de betekenissen die in het woordenboek zijn vermeld. In elk geval leiden deze samenstellingen dan ook tot een uitbreiding van het betekenisprofiel ,met ‘voetkruk’).
Definitie
poepkrukje (het, -s) voetkrukje dat dient om op een gewoon toilet in hurkhouding te kunnen poepen, synoniem toiletkrukje, wc-krukje
Geef een reactie