In Trouw staat vandaag een opiniestuk over de boekpresentatie van De gulden snede van Herman Wijffels. Wijffels constateert dat in ons economische systeem vaak keuzes worden gemaakt zonder in voldoende mate rekening te houden met de gevolgen voor de langere termijn. Volgens hem moet de economie
… overgaan van groei nar zorg, en van exploitatie van de natuur naar behoud van e aarde. Een voorzorgeconomie dus.
Het is vijf jaar geleden dat het woord voorzorgeconomie voor het eerst en meteen ook voor heet laatst in een Nederlandse krant heeft gestaan. Op 27 december van dat jaar schreef Frank Kalshoven in de Volkskrant:
Het is de tijd van terug- en vooruitkijken. Terugkijkend zie ik dat we in Nederland een indrukwekkende ‘nazorg-economie’ hebben gebouwd. Of misschien moet ik zeggen: een nazorgmaatschappij. Vooruitkijkend hoop ik dat we veel meer nadruk gaan leggen op een voorzorg-economie.
Hoewel voorzorgeconomie waarschijnlijk geen vertaling is van de Engelse term precautionary economy is het woord daar wellicht wel op geïnspireerd: een economie die zich richt op het voorkomen van toekomstige problemen. Vooral in de gezondheidszorg spreekt de voorzorgeconomie tot de verbeelding: naast de enorme bedragen die besteed worden aan het behandelen van gezondheidsproblemen wordt in de voorzorgeconomie ook geïnvesteerd in het voorkomen daarvan. Als je het wat breder trekt, kun je redeneren dat je door voorzorgsmaatregelen ook zou kunnen voorkomen dat de economie getroffen wordt door dure crises, zoals klimaatverandering, de stikstofcrisis en de pfas-crisis. Gemakkelijk zal het trouwens niet zijn, het inrichten van zo’n voorzorgeconomie.
Definitie
voorzorgeconomie (de -ën) economie die zich kenmerkt doordat beslissingen over economisch handelen mede worden bepaald door de gevolgen er op kortere en langere termijn
Geef een reactie