Trouw schrijft vandaag dat eurocommissaris Frans ‘Green Deal’ Timmermans groeiende zorgen heeft om wat hij ‘klimaatwanhopers’ noemt:
Mensen die lezen over de aanhoudende opwarming van de aarde, over bosbranden in Australië. Zij denken: ‘Wij kunnen er niks meer aan doen, het is een verloren zaak. Waarom zou ik me nog inspannen, laten we er vooral op los leven nu het nog kan’. En die gedachte moeten we bestrijden.
Uit de introductie van het nieuwe klimaatwanhoper zou je kunnen opmaken dat Timmermans al een tijdje weg is uit het land waar zijn moedertaal wordt gesproken, want wanhopers, zouden dat niet wanhopigen moeten zijn?
Mensen die wanhopig zijn, worden immers doorgaans wanhopigen genoemd. Dat woord komt vooral in het meervoud voor. Samenstellingen met wanhopige(n) zijn zeer zeldzaam, dus ook klimaatwanhopigen zouden we een opvallend woord vinden. Maar toch klinkt het intuïtief vertrouwder dan klimaatwanhopers.
Dat komt doordat bij het werkwoord wanhopen de persoonsnaam (nomen agentis) wanhoper zeer ongebruikelijk is. Sterker nog, het woord wanhoper maakte volgens de krantendatabank Lexisnexis pas in 1996 zijn mediadebuut (in het meervoud wanhopers) en figureerde vervolgens nog één keer (in 2010) in een Nederlandstalige krant. Samenstellingen met wanhoper zijn in dezelfde databank niet te vinden. Dat maakt het door Timmermans uitgevonden woord uniek.
Wanhoper – en dus ook klimaatwanhoper – is des te opvallender, omdat ook bij het werkwoord hopen geen gebruikelijke persoonsaanduiding hoper voorkomt. Mensen die hoop hebben, hoe noem je die eigenlijk? Toch hopers, al is dat woord zeer ongebruikelijk. In 1994 was in een krant sprake van ‘hopers en doeners’ en in 2012 stond in een krant over een zekere Franklin dat hij ‘geen hoper, maar een doener’ was, maar daar houdt het in de krantendatabank mee op wat hopers betreft.
Hoewel klimaatwanhoper dus een ongebruikelijk woord is, is er toch wel een kans dat Timmermans met dit woord een echt nieuw begrip heeft geïntroduceerd. Het fenomeen is namelijk herkenbaar en het ongebruikelijke woord valt op, juist omdat het eh… zo ongebruikelijk is.
Definitie
klimaatwanhoper (de, -s) iemand die weliswaar van mening is dat klimaatverandering het gevolg is van menselijk handelen, maar tevens denkt dat bestrijding van de oorzaken van de klimaatverandering zinloos is
Geef een reactie