NOS schrijft vandaag over de klimaatwet die klimaatcommissaris Frans Timmermans vandaag presenteert. De kop van het artikel vat het doel van Timmermans samen:
Timmermans wil meer klimaatmacht
Dat woord was er nog niet, klimaatmacht. Als je niet op de hoogte zou zijn van de klimaatproblematiek zou je kunnen denken dat klimaatmacht ‘macht van het klimaat’ of ‘macht over het klimaat’ betekent, maar klimaatmacht betekent in feite macht op grond waarvan je klimaatmaatregelen (maatregelen tegen klimaatverandering) kunt afdwingen. In de woorden van de NOS:
De Europese Commissie krijgt de macht om het klimaatbeleid van landen aan te scherpen. De commissie mag landen die niet voldoende hun best doen om de afgesproken doelen te halen een tik op de vingers geven.
Dat klimaatverandering schadelijk is voor de aarde, weten we inmiddels allemaal wel en de meeste mensen zullen er bovendien ook van overtuigd zijn dat menselijk handelen ten grondslag ligt aan klimaatverandering. Maar welke maatregelen tref je en dwing je af om die klimaatverandering terug te dringen? Dat is een vraag waar geen neutraal maar een politiek antwoord op gegeven wordt en waar dus politieke keuzes aan ten grondslag liggen. Zo’n politieke keuze kan zijn: het afkoppelen van de woningvoorraad van het aardgas, het verminderen van de mobiliteit of de economische groei, isolationisme zelfs, maar bijvoorbeeld ook: het terugdringen van de wereldbevolking door rigoureus een strikt nulkindbeleid in te voeren.
Je hebt blijkbaar klimaatmacht nodig om zulke politieke keuzes af te dwingen, waarbij het gaat wringen als die keuzes niet breed gedragen worden dan wel slechts door een (kleine) meerderheid worden afgedwongen. Daarom is de klimaatmacht van hen die boven ons gesteld zijn – zoals elke vorm van macht – per definitie in strijd met de autonomie van het individu. Dat maakt de toepassing van klimaatmacht per definitie omstreden en het zorgt er in elk geval voor dat klimaatmacht bepaald geen woord met een positieve bijklank zal worden.
Definitie
klimaatmacht (de, g.mv.) macht op grond waarvan een publiek orgaan klimaatmaatregelen en de naleving daarvan kan afdwingen
Geef een reactie