Overheden piekeren over een exitstrategie uit de lockdown, schrijft De Telegraaf vandaag. De krant citeert daarbij viroloog Ab Osterhaus die waarschuwt voor een zaagtandeffect:
Als er geen gedachte achter de ontsnappingsstrategie zit, krijg je een ’zaagtandeffect’, waarschuwt viroloog Ab Osterhaus. ‘De curve daalt, je versoepelt, de besmettingen stijgen weer, je gaat weer terug richting lockdown. En dat door, net zolang tot er groepsimmuniteit is opgebouwd door lang genoeg door te gaan, of door het uiteindelijk toepassen van een vaccinatie.’
Zaagtandeffect berust op een metafoor waarmee de afwisseling van pieken en dalen in een proces of ontwikkeling wordt aangeduid. Het woord is niet nieuw, maar ook niet algemeentalig. Het duikt zo ongeveer eens in de vijf jaar op in de krant.
Als metafoor is zaagtandeffect te vergelijken met andere beeldende woorden, zoals borrelnootjeseffect, jojo-effect en trechtereffect, die allemaal wel in Van Dale zijn terechtgekomen. Ze zijn dan ook wat gewoner dan zaagtandeffect, dat echter – getuige de diversiteit van de vindplaatsen – op zeer uiteenlopende soorten processen toepasbaar blijkt te zijn.
Definitie
zaagtandeffect (het, -en) effect dat een proces of ontwikkeling gekenmerkt wordt door een afwisseling van pieken en dalen
Geef een reactie