Trouw schrijft vandaag over een witwasschandaal. Een Poolse dochter van ING zou een aantal bedrijven hebben gefaciliteerd bij het inventief wegsluizen van Russisch geld naar het westen. De gehanteerde methode wordt spiegelhandel genoemd en dat woord maakt vandaag meteen ook zijn debuut in de media:
Illegaal geld wegsluizen uit Rusland gebeurde met zogeheten spiegelhandel, een wisseltruc met aandelen of obligaties. Het is een vrij nieuw fenomeen dat toezichthouders zeer hoog opnemen. In 2017 moest Deutsche Bank van Amerikaanse en Britse toezichthouders 630 miljoen dollar betalen omdat ze er, al dan niet bewust, aan had meegewerkt.
Spiegelhandel blijkt een vertaling te zijn van de Engelse term mirror trading: het gelijktijdig kopen van effecten in de ene valuta (bv. roebels) en het verkopen ervan in een andere valuta (bv. dollars). Handelaren doen dit soms om winsten te maken door het waardeverschil tussen de aandelen in de verschillende valuta’s. Dat is op zichzelf niet illegaal. Maar omdat de spiegeltransacties ook worden toegepast om geld wit te wassen of weg te sluizen, rust er een zware controleverplichting op de bank. Het probleem dat nu opduikt, zou kunnen zijn dat ING die controle niet goed heeft uitgevoerd bij de spiegelhandel van enkele van zijn klanten en daardoor nalatig is geweest.
Het woord spiegelhandel komt vandaag weliswaar in het nieuws, maar blijkt in de bancaire wereld al langer bekend te zijn en gebruikt te worden. Aangezien we er de komende tijd ongetwijfeld vaker over zullen horen, is de kans groot dat het woord algemener bekend wordt.
Definitie
spiegelhandel (de, g.mv.) het gelijktijdig kopen van effecten in de ene valuta (bv. roebels) en het verkopen ervan in een andere valuta (bv. dollars), bv. om door het waardeverschil als gevolg van fluctuaties in de wisselkoers winst te boeken, maar ook wel om geld wit te wassen; vertaling van Engels mirror trading