Het is niet heel verrassend dat krantencolumnisten in deze verkiezingsweek woordspelig omgaan met de namen van politici. Zo schrijft Rob Hoogland vandaag in De Telegraaf dat hij de laatste weken zo vaak is blootgesteld aan de aanblik en de stam van Sigrid Kaag, dat hij helemaal overkaagd is geraakt.
De naam Kaag leent zich natuurlijk beter voor woordspeligheid dan de namen Hoekstra of Azarkan, maar de variatie op politicusnamen is dezer dagen wel vrij eenzijdig.
Vooral Mark Rutte blijkt deze verkiezingen een dankbaar slachtoffer voor woordspelige columnisten te zijn. Meestal zijn die woordspelingen flauw, maar Ellen Deckwitz gebruikt vandaag in haar NRC-column wel een kansrijke woordspeling:
Beruttelen (…). Dat is betuttelen maar dan op zijn Ruttens. Het is een gespreksstrategie. Bij een fout de ander meteen gelijk geven, complimenteren en beterschap beloven. Iemands woede omzwachtelen met empathie en dan weer gewoon lekker verder gaan op de oude voet.
Op z’n Ruttes, zouden wij zeggen, maar verder is de uitleg duidelijk en enigszins herkenbaar.
Beruttelen is trouwens niet helemaal nieuw. In 2019 gebruikte FD-redacteur Daan Ballegeer het woord al eens, maar in een andere betekenis (jezelf óók als slachtoffer van een rotmaatregel presenteren)
Als Rutte (…) omtrekkende bewegingen maakt, weet dan dat je wordt ‘berutteld’. In het stikstofdossier gebeurt dat voortdurend. Bijvoorbeeld wanneer landbouwminister Carola Schouten stelt dat er geen mogelijkheden zijn om het aantal Natura 2000-gebieden te verminderen. In plaats van dat te aanvaarden, wil Rutte Brussel tegen beter weten in ‘beruttelen’, om die gebieden te schrappen. Het ruikt naar daadkracht, maar stinkt naar onvermogen.
Juist omdat Rutte vast nog minimaal vier jaar meegaat als premier, is er een kansje dat steeds meer mensen zich berutteld voelen en dat beruttelen dus een min of meer courant woord wordt, al heeft het woord op dit moment bepaald nog geen uitgekristalliseerde betekenis.
Definitie
beruttelen (overgankelijk werkwoord, beruttelde, heeft berutteld) als politicus je critici apaiseren door snel je fouten toe te geven en meteen beterschap te beloven
Geef een reactie