Buddyjournalistiek: afgelopen zaterdag dook dat woord voor het eerst in de Volkskrant op in een vraag aan de Duitse journalist Thomas Kirchner, die de Nederlandse journalistiek in een tweet had verweten aan ‘Buddyjournalismus’ te doen. In het Duits is dat een ingeburgerde term voor wat we in goed Nederlands vriendjesjournalistiek zouden kunnen noemen. Of – als je sympathie hebt voor Thierry Baudet – karteljournalistiek. Die woorden – vriendjesjournalistiek en karteljournalistiek – tref je trouwens weleens aan op Twitter, maar (nog) niet in de mainstreammedia.
Maar daar hebben we het niet over, we hebben het over buddyjournalistiek. Vandaag schrijft Bert Wagendorp in zijn Volkskrant-column dat hij het verwijt van Kirchner onzin vindt:
Volgens mij is in Nederland de publieke verontwaardiging over het gedrag van Rutte groot, zowel onder het publiek als in de media. Ik ben nog nergens relativering over de toeslagenaffaire tegengekomen. Buddyjournalistiek? Wie heeft die toeslagenaffaire eigenlijk aan het rollen gebracht?
Je zou het – zo vlak voor 4 mei – een voorspelbare reactie kunnen noemen: waar bemoeit zo’n Duitser zich mee? Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat we dankzij de bemoeienis van Kirchner misschien zomaar een nieuw leenwoord uit het Duits kunnen verwelkomen.
Definitie
buddyjournalistiek (de, g,mv.) politieke journalistiek die onvoldoende kritisch is doordat er persoonlijke relaties bestaan of in elk geval te weinig afstand is tussen de politieke journalisten en de politici over wie ze berichten, synoniem vriendjesjournalistiek, vertaling van Duits Buddyjournalismus
Geef een reactie