moraalmacht

geplaatst in: Woord van de dag | 0

Gisteren werd bekend dat een paar FvD’ers zich onder leiding van (voormalig) tweede man Wybren van Haga afsplitst van de partij van Baudet. Aanleiding is de bevrijdingsposter die Baudet een paar weken geleden liet verspreiden en waarop FvD veel kritiek kreeg.

De Telegraaf schrijft vandaag dat Baudet daar vorige week al op gereageerd had.

Kwetsen en taboes doorbreken, dat móet juist, om de ’moraalmacht uit te dagen’, zo schreef hij vorige week in een essay.

Nou, essay?

Maar intussen blijkt moraalmacht wel een nieuw woord te zijn, dat vorige week in dat ‘essay’ van Baudet dus zijn debuut maakte. Wat schreef Baudet en wat bedoelde hij met moraalmacht?

Hij schrijft dat FvD het heeft ‘gewaagd de moraalmacht ter discussie te stellen.’ Dat hij moraalmacht cursiveert, geeft aan dat hij zich ervan bewust is een nieuw woord t ingtroduceren. Verderop legt hij min of meer uit wat hij ermee bedoelt:

de Oorlog is niet van “links”. De moraalmacht ligt niet meer bij de huidige elites die onze samenleving hebben gekaapt en krampachtig aan hun positie proberen vast te houden. Wij erkennen hun gezag niet meer. We gaan hen van de troon stoten. En als zij hun stokpaardjes van zichzelf mogen blijven berijden met een beroep op wat er toen gebeurde – dan mogen wij dat ook.

Het alleenrecht op moraliteit, waaraan je macht en invloed ontleent – zo zou je moraalmacht op grond hiervan kunnen omschrijven.

Niet om de invloed van Baudet te overdrijven, maar als hij een woord de wereld in slingert (renaissancevloot, kartelpolitiek, partijkartel), dan is er steeds een gerede kans dat het beklijft. Moraalmacht is bovendien een woord dat niet per se verbonden hoeft te blijven aan Baudet en zijn geestverwanten. Het benoemt namelijk iets wat wel vaker benoemd of omschreven wordt, maar waarvoor nog geen woord bestaat: de zelfverklaarde morele superioriteit van een groep mensen die op grond daarvan macht en invloed claimt in het maatschappelijk debat over welk onderwerp dan ook. Het is dan ook voorstelbaar dat moraalmacht – na een valse start in een nogal overspannen geformuleerd ‘essay’ – een eigen leven gaat leiden.

Definitie

moraalmacht (de, g.mv.) macht die een persoon, partij of ideologie ontleent aan haar zelfverklaarde morele superioriteit

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *