mansneezing

In het magazine Oneworld buigt een schrijfster dit weekend zich over de publieke nies. Die is in coronatijd zeldzaam geworden. Dat geldt ook voor de mannelijke nies, die volgens de schrijfster echter een vorm van ‘gegenderd gedrag’ is. Ze schrijft: we moeten …

het hebben over ‘mansneezing’, dat meer is dan een particuliere ergernis over die ene vies niezende kantoortuingenoot. Net als manspreading (waarover later meer) en het minder bekende maneating (volgens Pia de Jong in NRC: ‘eten als een oerman en wel zo opzichtig mogelijk’) gaat mansneezing namelijk over mannelijke dominantie in de publieke ruimte.

De auteur plaatst mansneezing in het rijtje manspreading, mansplaining en manterrupting en typeert mansneezing uiteindelijk als

de belichaming van het mannelijk privilege, het patriarchaat waarin jongens leren een geschenk aan de maatschappij te zijn en hun ‘territorium af te bakenen’.

Mansneezing is dus de zoveelste loot aan de tak met woorden voor (vermeend) mannelijk dominant gedrag, die in het Engels benoemd worden met woorden die allemaal beginnen met man: mancoughing, manfarting, manlaughing, manstaring, mantalking, ja zelfs manbreathing getuige een twitterbericht (dat vermoedelijk een fakebeschuldiging inhoudt) uit 2018:

Man is accused of manbreathing after breathing near a woman.

De man…ing-trend gaat vast wel weer voorbij, en zo niet, dan hebben we er in het Engelse én het Nederlandse taalgebied niet alleen een sociologisch fenomeen, maar ook een morfologisch patroon bij.

Ten slotte: mansneezing mag in het Nederlands dan een nieuw woord zijn, getuige een twitterbericht (‘I suppose the next logical step “forward” from mansplaining is mansneezing’)  komt het woord in elk geval al sinds 2015 voor in het Amerikaans-Engelse taalgebied

Definitie

mansneezing (het, g.mv.) het verschijnsel dat sommige mannen onbeschaamd luid niezen in het gezelschap van anderen, m.n. vrouwen, als (onbewuste) uiting van mannelijke dominantie