NRC schreef gisteren over de onlangs overleden Franse filosoof Jean-Luc Nancy, die tijdens de eerste coronagolf schreef over het virus dat ‘de hele ‘machine’ van het technokapitalisme tot stilstand bracht’. Technokapitalisme, onthoud dat woord, al is het niet nieuw.
Een ander woord maakt wel zijn mediadebuut in het artikel, namelijk neoviralisme:
Fel kritiseert Nancy de gedachte dat we het virus konden laten voortrazen tot er groepsimmuniteit zou zijn. Met een woordspeling op het in Frankrijk alom verguisde neoliberalisme spreekt Nancy van „neoviralisme”: de ideologie van het ieder-voor-zich toegepast op het volksgezondheidsbeleid; een vrije markt… voor het virus.
Neoviralisme is dus gevormd met een knipoog naar neoliberalisme en ‘besmet’ dat woord tegelijkertijd. Neoviralisme en de bijbehorende persoonsnaam neoviralist (die eveneens in het NRC-artikel debuteert) zullen waarschijnlijk slechts een bescheiden rol in de marge van onze woordenschat gaan spelen. Of misschien verdwijnen ze wel weer, maar ze typeren wel onze tijd.
Definitie
neoviralisme (het, g.mv.) volksgezondheidspolitiek in reactie op een pandemie die de nadruk legt op individuele verantwoordelijkheid van de burgers van een land ter voorkoming van besmettingen, vertaling van Frans néoviralisme
Geef een reactie