Onder de pakkende kop ‘Lijden is de munteenheid van de aandachtseconomie’ schrijft Margriet Oostveen vandaag in de Volkskrant over de reacties op de tentoonstelling van Frida Kahlo in het Drents Museum. Eerder heeft kunstcritica Joke de Wolf in Trouw daarover al geschreven en haar afschuw ge-uit over het in de tentoonstelling geëtaleerde leed van de kunstenares. Het leidt bij Oostveen tot de vraag:
Wanneer in de overlevering werd de levenskunst van de serieuze schilder Kahlo levenskitsch?
Levenskitsch – mooi woord. Het is bovendien een nieuw woord in die zin dat het de afgelopen 30 jaar in geen enkele Nederlandse krant heeft gestaan. Het lijkt een origineel Nederlandse samenstelling, die mogelijk wel geïnspireerd is op het Engelse woord stil life kitsch (stillevens die zo geschilderd zijn dat ze louter beogen te behagen)
Definitie
levenskitsch (de, g.mv.) verhalen over of relicten van iemands leven die louter inspelen op het gevoel van de lezer of toeschouwer
Geef een reactie