Mensen die het klimaat – of eigenlijk de wereld – willen redden, zoeken steeds naar nieuwe wegen om hun ideaal – een leefbare wereld – te realiseren. Zo schrijft Trouw vandaag over mensen die stoppen met belasting betalen om het klimaat te redden:
Een groepje belastingstakers weigert nog langer belasting te betalen dat gaat naar fossiele bedrijven.
We kenden al wel het verwante woord belastingstaking en ook het woord belastingweigeraar, maar belastingstaker is de laatste dertig jaar niet aangetroffen in de krant.
Belastingstaking is daarentegen al behoorlijk lang een begrip. In 1981 was er zelfs in Nederland een politieke partij – Realisten ’81 van Hans Knoop – met belastingstaking als voornaamste programmapunt. De partij heeft echter nooit een zetel veroverd.
Een hoogleraar Belastingrecht is desgevraagd niet enthousiast over klimaatactivisten met bezwaren tegen belasting die wordt besteed aan fossiele bronnen:
Het indienen van zulke bezwaren kan zelfs leiden tot ondermijning van de rechtsstaat.
Belastingstaker mag ogen als een nieuw woord, wie heel ver terugkijkt in onze taal, treft in het verre verleden een paar vindplaatsen aan. Daarin wordt het woord echter niet gebruikt voor het op principiële of ideologische gronden staken van het betalen van belasting.
Definitie
belastingstaker (de, -s) iemand die het betalen van belasting geheel of gedeeltelijk opschort uit protest tegen de besteding van belastinggelden door de overheid aan hem onwelgevallige doelen
Geef een reactie