heksenpoezen

NRC publiceert vandaag een uitgebreid stuk over het nieuwe boek van kattentherapeut Liesbeth Puts. Haar inzichten zijn verplichte kost voor elke kattenliefhebber. In een kadertekstje bij het artikel wordt wat nader ingegaan op kenmerkend gedrag van katten, zoals mekkeren en heksenpoezen.

Heksenpoezen?

Jazeker, dat blijkt een werkwoord te zijn. Een werkwoord dat we nog nooit eerder hebben aangetroffen, maar het is afgeleid van het zelfstandig naamwoord heksenpoes. Dat kennen zowel kattenliefhebbers als -haters, want het verwijst naar een kat die een hoge rug maakt. Vaak zie je zo’n kat in stereotiepe afbeeldingen van heksen:

Als een kat met een hoge rug (‘heksenrug’) een heksenpoes heet, dan is meteen duidelijk waar het werkwoord heksenpoezen naar verwijst.

Met een hoge rug en een dikke, naar beneden gerichte kromme staart, als in een Halloween-reclame, ziet je kat er afschrikwekkend uit. En inderdaad ‘heksenpoezen’ katten soms als ze een andere kat in hun territorium zien: dan maken ze zich groot in de hoop dat die verdwijnt (katten houden niet van vechten). Maar spelende katten kunnen ook heksenpoezen. Dan lopen ze er dwars bij te hupsen en dagen ze je echt uit.

Overigens is heksenpoes geen courant woord. Als al eens naar een hooggerugde kat van een heks wordt verwezen, heet zo’n dier doorgaans een heksenkat. Heksenkatten zou dus een wat logischer woord zijn geweest, maar ja, kat klinkt nu eenmaal wat felis catusonvriendelijker dan poes.

Definitie

heksenpoezen (werkwoord, alleen onbepaalde wijs) (van katten) een hoge rug maken