De rubriek ‘Spreekuur’ in De Telegraaf gaat vandaag over obesitas. In het westen is dat een probleem, maar bijvoorbeeld in Japan niet. Dat komt doordat werknemers in Japan periodiek worden gecontroleerd op hun buikomvang. Is die boven een bepaald niveau, dan is de werkgever verplicht de werknemer een dieetprogramma aan te bieden.
Dat werkt, want slechts 3% van de Japanners heeft overgewicht. De auteur van de rubriek voelt wel voor iets dergelijks:
Persoonlijk zie ik een BMI–tax nog niet in Nederland worden ingevoerd. Wellicht kunt u eens naar de mogelijkheden bij uw werkgever kijken?
BMI-taks is een nieuw woord. De term sluit qua betekenis weliswaar aan bij andere nieuwe samenstellingen met taks, zoals suiker- en vettaks, maar de relatie tussen de samenstellende delen is toch anders. BMI is namelijk geen voedingsstof die obesitas en dus een te hoge BMI veroorzaakt, maar een min of meer objectieve maat om overgewicht vast te stellen. Of de BMI-taks een vlaktaks is of een progressieve belasting, daarover laat de auteur zich niet uit.
Definitie
BMI-taks (de, -en) speciale belasting geheven van personen met een te hoog BMI
Geef een reactie