In NRC schrijft Hubert Smeets vandaag over de stelselmatige ontwrichting en vernietiging van Oekraïne door Rusland:
Genocide is wellicht nog niet het woord – althans dat beweerde advocaat Liesbeth Zegveld een half jaar geleden bij Buitenhof – maar de term culturicide is langzamerhand gepast. Dat mag vanuit militair oogpunt eerder een teken van onmacht dan van kracht zijn, deze culturicide plaatst het Westen wel voor een dilemma. Wat is het kleinere kwaad: de vernietiging van Oekraïne of die wereldoorlog die Rusland in petto heeft?
Culturicide is een nieuw woord aan het Nederlandse taalfirmament. Het verwijst in dit verband naar de kwaadaardige vooropgezette vernietiging van een nationale cultuur die stelselmatig als minderwaardig en slecht wordt voorgesteld, maar je kunt je voorstellen dat het woord een bredere betekenis krijgt wanneer het ook op een andere manier wordt gebruikt.
Culturicide mag in de Nederlandstalige media nieuw zijn, in het Engels is het allang een ingeburgerde term, die door het MacMillan-woordenboek vrij algemeen wordt omschreven als – ik vertaal – ‘de vernietiging van een cultuur’. Mogelijk heeft Smeets zich door deze Engelse term laten inspireren, maar het is natuurlijk ook mogelijk dat hij culturicide woord spontaan gevormd heeft op basis van cultuur en het achtervoegsel -cide, dat ‘moord’ betekent en in ons taalgebied bekend is van onder meer genocide en infanticide.
Definitie
culturicide (de, -s) systematische vernietiging van een (etnische of nationale) cultuur, ontleend aan Engels culturicide of als porte-manteauwoord gevormd van cultuur + -cide
Geef een reactie