Psycholoog Jeffrey Wijnberg schrijft vandaag in zijn Telegraaf-column over de dagen tussen Kerst en het nieuwe jaar. Die lenen zich goed voor bezinning. Bezinning op je relatie, bezinning op je leven, bezinning op je al dan niet duurzame handelen. Dan schrijft hij:
Als het gaat om aandacht voor het milieu, dan is die aandacht altijd gericht op materiële zaken, zoals minder kopen, minder weggooien, minder energie verspillen en minder schaamte-vliegen.
Schaamtevliegen is een nog niet eerder vertoond woord, maar het is wel interessant, want het is ongetwijfeld geïnspireerd om woorden die op schaamte eindigen, zoals bezorgschaamte en vliegschaamte. Blijkbaar wordt met schaamtevliegen zoiets bedoeld als ‘je schamen dat je vliegt vanuit het vliegschaamtebesef’.
Schaamtevliegen lijkt qua betekenis verdacht veel op het woord schaamvliegen, dat in 2019 eenmalig in NRC opdook. Een vergelijkbaar gevormd werkwoord vertoont zich nu en dan op Twitter: schaameten. Daarmee wordt bedoeld dat je iets eet (bijvoorbeeld vlees) dat je eigenlijk niet zou moeten eten, omdat vleesconsumptie schadelijk is of schijnt te zijn voor het klimaat. Het interessante van woorden als schaamtevliegen- of schaameten is dat het schaamtebesef deel is gaan uitmaken van een handeling die je desondanks verricht. Het klassieke zondebesef is dus weer helemaal terug van weggeweest.
Definitie
schaamtevliegen (werkwoord, alleen onbepaalde wijs) vliegen terwijl je doordrongen bent van het besef dat je je daar eigenlijk voor zou moeten schamen omdat vliegen schadelijk is voor het klimaat en milieu
Geef een reactie