Onderhandelen met Poetin, zoals Nout Wellink samen met wat anderen dezer dagen in een petitie vraagt, is onwenselijk, schrijft columnist Hubert Smeets vandaag in NRC:
Zijn petitie is zelfs niet principieel. Ze is juist blind voor de aard van het geronto-fascisme in Rusland. Bejaard fascistisch, omdat het Poetin niet is gelukt de jeugd te mobiliseren, maar voor het overige klassiek fascistisch irredentisme dat een deel van Europa wil veroveren.
In zijn column typeert Smeets de ideologie van het Kremlin als gerontofascisme. Hijzelf schrijft een koppelteken tussen geronto en fascisme, maar dat is niet nodig.
Gerontofascisme maakt zo zijn mediadebuut in ons taalgebied, maar het concept dat hiermee aangeduid wordt – we zullen het maar luchtig typeren als oldskoolfascisme dat alleen ouderen aanspreekt, als tegenhanger van het neofascisme – wordt in het Engels al langer aangeduid als gerontofascism. Ons woord gerontofascisme is dus een Engels leenwoord. Geronto is in het Engels sowieso al wat langer productief in samenstellingen met namen van ideologieën, getuige woorden als gerontocapitalism en gerontoliberalism, waarin geronto– bejaard of ouderwets dan wel ‘alleen voor oude mensen bestemd’ betekent.
Het woorddeel geronto– leent zich ook prima voor het maken van nieuwe woorden, die overigens meteen wel een neerbuigende bijklank hebben, zoals gerontocommunisme, gerontosocialisme, gerontokapitalisme, gerontoliberalisme en zelfs gerontopacifisme.
Definitie
gerontofascisme (het, g.mv.) fascisme in zijn oorspronkelijke uitingsvorm, die vooral ouderen aanspreekt, antoniem neofascisme; vertaling van Engels geronto fascism
Geef een reactie