Sinds 1 juli moeten consumenten betalen voor plastic wegwerpservies, zoals bakjes waarin patat of kroketten worden uitgeserveerd. Ook voor wegwerpservies waarin slechts een beetje plastic verwerkt is, moeten ze voortaan betalen. Ongeveer vijftig procent van de Nederlanders vindt het prima om voor dat servies een paar dubbeltjes te betalen, schrijft het Brabants Dagblad vandaag, maar veel andere Nederlanders overwegen om voortaan een eigen pan of schaal mee te nemen als ze friet (of zo u wilt: patat) gaan halen bij de frietboer.
De toeslag op plastic wegwerpservies is trouwens een tussenmaatregel, want per 1 juli 2024 wordt wegwerpservies voor ‘consumptie op locatie’ zelfs helemaal verboden.
De maatregel is niet geheel onomstreden. Veel mensen vinden er wat van. En er wordt dan ook druk over gediscussieerd. Dat er daarbij nieuwe woorden worden gecreëerd, ligt voor de hand. Zoals bakjestaks:
Bakjestaks maakt vandaag zijn mediadebuut in een aantal regionale kranten, waaronder het Brabants Dagblad en De Stentor. Het is een erg aantrekkelijk woord dankzij het innerlijke ritme en dankzij de assonantie van de a-klanken in beide woorddelen. Wie weet beklijft het woord dus wel.
Definitie
bakjestaks (de, g.mv.) toeslag die bij cafetaria’s en frituren betaald moet worden voor het verstrekken van wegwerpservies waarin friet, snacks e.d. worden verpakt
Geef een reactie