In Nederlandse woordenboeken vindt u al enige tijd de Engelse leenwoorden whitewashing, greenwashing en pinkwashing. Onlangs kwam daar healthwashing bij: het als gezond presenteren van producten, handelingen enz. die dat in feite niet zijn. En vandaag wordt onze taal in een opiniestuk over socialemediaverslaving in de Volkskrant verrijkt met het woord screenwashing:
Om hun reputatie hoog te houden, voegen socialemediaplatforms functies toe om jongeren te ‘beschermen’ tegen verslavend gebruik. Een voorbeeld hiervan is het instellen van een timer: wanneer een minderjarige gebruiker langer dan een uur op TikTok zit, krijgt het kind een melding. Dit en andere initiatieven, zoals functies voor ouderlijk toezicht en het instellen van een tijdslimiet, zijn niet meer dan ‘een likje verf’, oftewel screenwashing.
Screenwashing oogt op het eerste gezicht als een Engelstalige afleiding van screenwash, een vloeistof om autoruiten mee te wassen. In het Engels wordt screenwashing ook weleens in de paleontologie gebruikt ter aanduiding van een schoonmaaktechniek van sediment met als doel fossielen te vinden. Maar het woord screenwashing dat in de Volkskrant debuteert, is in het Nederlands gevormd naar analogie van greenwashing en relatief nieuwe woorden als healthwashing en sportswashing.
Definitie
screenwashing (de, g.mv.) het als verantwoord presenteren van schermgebruik door techbedrijven terwijl dat gebruik in feite verslavend werkt en dus onverantwoord is
Geef een reactie