Nederland heeft besloten geen vaccins tegen mpox (apenpokken) te leveren aan Congo. Daarover schrijft Kelli van der Waals vandaag in haar column in Trouw:
In de Democratische Republiek Congo zouden ze denk ik ook graag dat opgeluchte, blije en trotse post-vaccinatiegevoel hebben gehad. Daar waart het mpox-virus door het land en teistert het mensen, kinderen en baby’s met gruwelijke bulten en griepachtige, soms dodelijke verschijnselen. Ook hier bestaat een vaccin tegen, in Nederland hebben we er nog een hele bups van liggen. Honderdduizend stuks. Over een jaar is de houdbaarheidsdatum verstreken en hebben we er niks meer aan.
Bijna ongemerkt maakt in deze passage een woord zijn krantendebuut voor iets dat we al heel lang kennen. Van der Waals heeft het over een post-vaccinatiegevoel. Dat gevoel hebben ook veel mensen gehad toen ze in 2021 hun eerste covidvaccinatie hadden ontvangen, al hadden ze er toen nog geen woord voor. Post-vaccinatiegevoel is een voor de hand liggend woord, dat duidelijk een lacune in onze woordenschat vult.
Definitie
postvaccinatiegevoel (het, postvaccinatiegevoelens) het prettige gevoel dat iemand na een (eerste) vaccinatie tegen een ziekte ervaart vanwege het besef daardoor enigszins beschermd te zijn tegen infectie met een bepaalde ziekte
Geef een reactie